با عطر دیوانه‌کننده‌ی گندم‌شادونه‌های مادرم که همه‌ی خانه را پر کرده بود، چشم‌هایم را باز کردم. خانه‌ای که لبریز بود از مهر و صفای پدر و مادرم. پر بود

شهریور هم شهریورهای قدیم! به نیمه‌اش که رسیدیم، شمع ده سالگی را فوت کردم. ته‌تغاری بودم‌ و دردانهٔ پدر و مادر. حیاط خانه‌مان دست کمی از بهشت نداشت. درخت

«بخشی از یادداشت‌های روزانه‌ام » این‌روزها بنابر دلایلی ساعات زیادی از روز را بیرون از خانه سپری می‌کنم. و زمان با سرعت بسیار فضایی‌ در حال گذر است و

پدری روبروی دخترش که در لباس عروسی مانند مرواریدی می‌درخشید ایستاد. دست او را در دستان داماد میانسال گذاشت و برای‌شان آرزوی خوشبختی کرد. دختر رو به پدرش کرد